vrijdag 20 juni 2014

 
 

Huiswerk nog niet af....

 
Hebben jullie dit ook wel eens....Je neemt je wat voor en het lukt niet om er aan te beginnen of af te maken. Op mijn lijstje staan nog handjes en wolbolletjes....

De foto's zijn gemaakt voor de handjes maar dan heb ik iemand nodig die de foto's op de pc zet...dan foto's verkleinen (maar dat kan ik tegenwoordig!!) en dan het blog.


 
 

Goed nieuws: 'wat in het vat zit verzuurt niet....' dus het komt eraan...

 
 

Over huiswerk gesproken, onze dochter heeft dit jaar heel hard geblokt en is door naar het tweede jaar SPH. Super trots ben ik op haar. Zij heeft dus wel goed haar huiswerk gemaakt:). Als moeder vind ik het fijn als iedereen doet wat hij kan en daarmee tevreden kan zijn. Dat geldt dan ook voor mij eigenlijk...toch? Eigenlijk mag ik dan ook tevreden zijn, ik doe mijn best en verzet best wel veel werk....Toch gooi ik altijd nog wat extra's op die berg en ben dan teleurgesteld dat ik het niet kan waarmaken...... Raar eigenlijk, en ik doe dit al jaren... Moet ik eigenlijk eens mee ophouden.... Ik word er zo moe van....

 
 
 
Deze bovenstaande spreuk ga ik maar eens toepassen de komende tijd, is vast en zeker ontspannender. Word ik ook vast gezelliger van voor mijn omgeving. Kennen jullie dit? Voor jezelf net een streepje strenger? Slaat helemaal nergens op, ik ga er gewoon mee stoppen, je moet er wel lef voor hebben. Oude olifantenpaden zijn zo weer gelopen...
  


 

zaterdag 14 juni 2014

 

 

Hoe ga je te werk?

 
Ieder mens heeft van die vaste gewoontes, ook in een hobby ontwikkel je die. Soms vragen cursisten:"hoe hoort het nu eigenlijk, dat maken van een hoofdje, of de handjes...." Iedereen die mij een beetje kent weet het antwoord. "Ik kan je mijn manier uitleggen maar doe het uiteindelijk hoe je het zelf het prettigst vindt:. Natuurlijk moet je met het resultaat tevreden zijn, het is fijn als het popje een net hoofd heeft, mooie handjes en voeten enz. Er zijn vele wegen die naar Rome gaan. Tijdens een cursus wil ik zeker mijn methode uitleggen zodat de ander zelf kan beoordelen hoe die het gaat doen.
Ik ben graag zuinig met materiaal. Goede materialen zijn kostbaar en verspillen doe ik niet graag. Te weinig hebben vind ik ook niet fijn, dus ik streef er na om in mijn paketten wel altijd voldoende materiaal te hebben. Dit materiaal is afgestemd op mijn wijze van werken daarom wil ik een aantal tips via mijn blog doorgeven. Deze tips kan je terug vinden bij pagina's. Deze keer ga ik laten zien hoe ik handjes maak. Hierbij laat ik altijd afbinddraad vast zitten aan de rol zodat ik zo lang mogelijk met mijn garen rol kan doen. In de paketten heb ik een klosje met draad toegevoegd. Misschien leuk om te weten dat mijn vader deze, al zo lang als wij bestaan als pop en plank, maakt. Ook hij heeft een heel systeem ontwikkeld hoe hij deze klosjes maakt. Ik heb het eens geprobeerd maar alles kwam in de war en  na tien mislukte klosjes ben ik er mee opgehouden..... De klosjes worden half automatisch gemaakt. Eerst knipt hij een strookje van karton, daarna staan er een heel aantal klosjes garen op een plankje die verbonden zijn met het strookje karton. Vervolgens komt de boormachine en draaien er keurig 5 klosjes garen in het rond.....bij mij niet helaas.... Ik hoop dat hij het nog jaren wil blijven doen.
Dit blog hebben jullie te danken aan een cursist die mij gister mailde met de vraag "kun je mij via de mail uitleggen hoe je ook al weer de handjes maakt.." ik hoop dat het gaat lukken via mijn blog. Nog even geduld, het komt er aan.
 
 
 


 

 

Geslaagd of niet geslaagd?


 
Wat is het de afgelopen tijd voor vele scholieren spannend geweest. De een wist het zeker; hij was geslaagd...de ander daar kon het bij vriezen of dooien. Gisteren zijn wij naar onze neef geweest om hem te feliciteren. Een hele periode wordt dan afgesloten. Opeens ben je geen scholier meer maar student. Een moment voor een feestje dus.
 
 
 
Deze twee hieronder wensen vooral alle moeders die het de afgelopen periode te verduren hebben gehad; Van harte gefeliciteerd!!!
 
 
 
Ik weet nog heel goed toen ik ooit van de middelbare school af ging, geslaagd was, na 1 keer gezakt te zijn, dat mijn moeder zich ook een beetje geslaagd voelde. Ze had zo meegeleefd en in spanning gezeten dat een "van Harte" echt op zijn plaats was. Natuurlijk ook voor mijn vader....
 
 
Het geslaagd of niet geslaagd zijn zegt natuurlijk helemaal niets over jou als mens. Want je bent de moeite waard. Een diploma is fijn, het geeft weer andere mogelijkheden, maar ik ben overtuigd dat voor ieder mens het geslaagd zijn niet afhankelijk is van een diploma. Er is in ieders leven reden om je goed en geslaagd te voelen, om je jarig te voelen. Deze geluksmomenten koester ik.
 
 
 
 
 


donderdag 12 juni 2014

 

Tuinwerk

Wie ons al wat beter kent weet dat wij een grote tuin hebben waar veel werk in verzet is de laatste tijd. Hoge bomen zijn er allemaal uit gegaan. Het houthok ligt helemaal vol. De tuin aan de achterzijde kreeg bijna geen zonlicht meer en de bomen werden te hoog. Nu veel zon en ruimte en zelfs een heerlijk grasveldje waar ik tot laat in de avond zon blijf houden. Maar wat een werk allemaal. Gelukkig waren daar de extra handjes van de
 
 
Wanneer je goed voor ze zorgt helpen ze je. Als ruil voor al dat werken heb ik ze in de nieuwe kleren gezet. Ik heb ze gevilt, heerlijk om te doen. Zo lekker rustgevend.
 

 
Ook de tuinpaddo's hielpen een handje. Mevrouw is wel wat voorzichtig met haar lichte katoenen rok met paddestoelen motief, ze kletst altijd wel veel maar zorgt voor gezelligheid. Wanneer de grote Paddeau vrouw in de buurt is, is iedereen opeens natuurlijk wel druk bezig.
 

 
 
In haar zakken heeft ze voor iedereen die dat nodig heeft het tuingereedschap. Zij verstaat de kunst om hard te werken zonder haar witte gevilte rok vuil te maken. Sommige mensen kunnen dat. Ik kan dat helaas niet wanneer ik in de tuin bezig ben kan ik daarna gerust alles in de was stoppen.
 

Zijn jullie ook in de tuin bezig? Ik hoop dat jullie ook de extra handjes kunnen gebruiken :)
 
 

zaterdag 7 juni 2014

 
 
 

Wolbolletjes

 

Een lijfje van een wolbol, maar wel met armen en een stoffen hoofdje. Als je eenmaal door hebt hoe je ze moet maken is het een peuleschil. Tja, dat is het meestal als je weet hoe het moet. Velen heb ik het al voorgedaan....O, dat is niet zo moeilijk.......Alleen als je dan weer thuis bent is het soms weer wat lastiger.... Ooit had ik een 85 jarige dame aan de telefoon die in gevecht was met een wolbolletje... Via de telefoon hebben we een gezellig gesprek gehad en tot slot wist ze hoe het moest.
 
 
Nu lijkt het mij handig om een foto rapportage te maken van het werkproces van deze wolbolletjes. Kun je altijd nog even nakijken hoe het ook al weer gaat. Is dat een idee??
Ik zal de beschrijving dan bij werkwijzes plaatsen op dit blog.
Eigenlijk zijn ze heel simpel en redelijk snel gemaakt.
 
 
Deze bloesembolletjes aan een leuke paastak volgend jaar is misschien een optie. Kun je nog een hele tijd oefenen....
 
Deze is ook leuk en kun je gelijk neerzetten...

 
 
Bij mij in de tuin zijn ze al rood....
 

dinsdag 3 juni 2014

 

Het maken van een skelet.


Wat klinkt dit nu luguber, skeletten maken... ,maar ik neem aan dat diegenen die regelmatig popjes maken dit vast snappen. Eerst de hoofdjes, dan de benen en de armen, om dan een lijf te fabriceren. kost het jullie moeite? Mij ooit in het begin wel. Maar door de jaren heen ontwikkel je dan je eigen stijl. Je hoort eens dit bij de een en dat bij de ander...
Neem nu de hoofdjes. Welke maat vinden jullie het prettigst? Mij maakt het eigenlijk niet uit. Er zijn periodes dat ik de grote hoofdjes van b.v 18, 19 cm leuk vind om te maken. Een grote pop vult je tafereel. Je kunt werken met 1 centrale pop en daarom heen een aantal kleinere. Nog niet zo lang geleden heb ik de bodes gemaakt, deze hebben hoofdomtrek van 16 cm.

Voor elk seizoen een grote pop. Giga - ligsa's hebben wij ze hier intern genoemd. Bij deze poppen maak ik ook een stoffen lijf. Hiervan heb ik een foto reportage gemaakt om het jullie gemakkelijker te maken. Deze wil ik ook op dit blog opslaan. Binnenkort gaat dat vast lukken....nog even uitzoeken hoe dat moet.
Maar ook een hoofdmaatje van 5 cm is leuk om te maken. Voor sommigen van jullie een hele uitdaging, anderen vinden dit weer heerlijk. Klein is het wel. Nog kleiner....ook leuk.


Deze iniminies horen bij de schelpenkinderen en hebben hoofdje 5cm. en 3,5 cm. Deze popjes hebben alleen een lijf van pijpenragers. Ook hier zal ik binnenkort via dit blog aandacht aan schenken. De verhoudingen zijn namelijk heel belangrijk.
Ooit ben ik begonnen met de popjes met een hoofdje van 9 cm, de bloemenkinderen.


Het skelet maak je ook van pijpenragers, maar die versterk ik tegenwoordig wel met dun ijzerdraad. Op ten duur vind ik de benen anders te slap worden en kunnen de popjes alleen nog maar zitten. Ook hiervan zal ik later op dit blog laten zien hoe ik de skeletjes verstevig.
Al met al een technisch onderwerp...Maar wanneer de basis van je popjes goed is zien je popjes er ook direct beter uit. Ik ben benieuwd naar jullie voorkeuren van maten. Reageer gerust, vind ik leuk om te lezen.



maandag 2 juni 2014

 
 

 

Aardbeien nieuws

Dit serviesje vond ik zo schattig dat ik het niet kan nalaten het nog even te laten zien.
 


Het wolbolletje verstopt zich in de theekopjes....maar helemaal passen doet het niet....
 

 
Lekkere aardbeienjam in potjes met een gezellig lapje.

 
Theepot met kopje voor 1 persoon. Aardbei knullie kijkt toe.

 
Tenslotte de kommetjes, heerlijk als ze vol met aardbeitjes zitten.
 
 


zondag 1 juni 2014

Weer op weg....

Zoals in mijn vorige blog te lezen was, zijn de opendagen weer achter de rug. Genoeg achterom gekeken, nu weer gericht op de toekomst. Hoe gaat zo iets? Eerst maar eens bedenken hoe het thema er de volgende keer uit gaat zien. Na heel wat opendagen is dat best nog even zoeken. Ik gebruik graag thema's die ook inhoud kunnen krijgen. Popjes maken gericht op een thema is een fijne leidraad. ik streef er na om elk popje iets mee te geven. Een mooie gedachte of juist iets grappigs. Hierdoor krijgen de popjes voor mij karakter. Een popje zonder iets, komt ook wel eens voor hoor, maar bekoren mij veel minder.
De aardbeipopjes van de laatste opendagen hebben lang op zich laten wachten... Eerst mooie aardbeistofjes zoeken, dit is niet altijd makkelijk. De stoffen moeten een mooie kwalteit hebben.Uiteindelijk gebruik je vaak maar een klein stukje dus als dat er niet uit ziet dan houdt het voor mij al snel op. Dan mag het motief niet te groot zijn en de kleuren mooi. Soms koop ik stofjes op voorraad en bedenk ik pas veel later wat ik er mee ga doen.


Op dit aardbeien stofje was ik gelijk verliefd.... Op deze aardbeiknullie ook..... Geen stoer mannetje maar een lief jongetje dat zijn best doet in zijn aardbeien familie. Geen onvertogen woord zul je van hem horen......
 
Wanneer ik dan tijdens de aanloop van de opendagen opeens zo'n mooi aardbeien serviesje zie, dan kan ik het niet laten om het mee te nemen....

In de kopjes en de kommetjes had ik aardbeienplantjes gezet,
Nu ga ik dan ook eerst winkelen in mijn eigen magazijn, heel leuk om te doen. Er liggen nog verschillende stoffen waar ik nog niets mee gedaan heb. Dus eerst een thema, dan de stofjes, dan de gedachte en dan het ontwerp .... Dit gaat ook vaak in een andere volgorde.. Eerst het ontwerp dan de stofjes. Maar eigenlijk altijd eerst het thema en/of de gedachte.
Dan ook nog een naam voor het popje. Als ik heel eerlijk ben is dit het meest lastige van het geheel. Vaak heten popjes eerst heel oneerbiedig b.v dat aardbei ding, of de grote aardbei. Brord geeft het liefste alles eerst een nummer... Pas als de patronen in de pc gaan , en er toch echt een naam op de foto moet komen dan roep ik hier,"hoe zullen we dit aardbei popje noemen"? vaak helpt mijn omgeving dan in de brainstorm en komt er opeens een naam uit. Wanneer ik dan daarna de beschrijving maak dan bedenk ik verder wat dit specifieke popje meekrijgt als gedachte. In de afgelopen aardbeientijdperk, met alle losse aardbeien die dan weer bij het juiste popje gezocht moesten worden riepen wij hier dan als scheldwoord.."stelletje aardbeien..." of "ik maak aardbeien jam van je....." zo onstond dus de naam van de popjes ": stelletje aardbeien"

Dit stelletje is dan ook heel goed in het zoekmaken van aardbeien.....Pas maar op als je ze in huis hebt, het kan zomaar gebeuren dat er opeens aardbeien verdwijnen.....
Jullie weten nu hoe dat kan......
En aardbeienjam zou Freule Freise graag van al die lastige kinderen van haar willen maken. Op deze manier ontstaat dan een verhaal. Erg leuk om te doen.

Een kijkje bij de opendagen




Onze opendagen zijn al weer voorbij. Alle popjes weer opgeruimd, netjes alles weer in een zakje en daarna in plastic dozen. Moe maar voldaan. Weer spreek ik met mijzelf af eerder te beginnen de volgende keer. En ja, ik ga dit nu echt doen! Door jullie regelmatig op de hoogte te houden van het wel en wee hier in huize pop en plank denk ik dat ik een goede kans maak.

Het thema was "het zijn de kleine dingen die het doen, die het doen". Op onze website http://www.pop-en-plank.nl/ heb ik er nog een klein verhaaltje bij geschreven. Met de hulp van al diegenen die altijd weer hun handen laten wapperen zijn de dagen weer prima verlopen.
Hieronder staan nog enkele foto's van de taferelen.








Als bedankje kreeg iedereen een klein pakketje mee naar huis.


Zodat er thuis nog snel een aardbei gemaakt kon worden.